ذکر ابوالقاسم نصرآبادی رحمة الله علیه

پنجشنبه, ۵ بهمن ۱۴۰۲، ۰۹:۰۴ ق.ظ علی اصغر شمیمی صفت دوازدهم:کج خلقى و آن نیز نزدیک به غلظت و بدخوئى است و ظاهر آن است که غلظت و درشتى از ثمرات کج خلقى باشد.همچنان که انقباض روى و دلتنگى و بدکلامى نیز از آثار آن است و این صفت از نتایج قوۀ غضبیه است و این از جمله صفاتى است که آدمى را از خالق و خلق دور مى‌کند و از نظر مردم مى‌افکند و طبعها را از او متنفر مى‌کند. و هر کج خلقى اغلب مسخرۀ مردمان و مضحکۀ ایشان مى‌شود و لحظه‌اى از حزن و الم و اندوه و غم خالى نیست. و از این جهت حضرت امام جعفر صادق-علیه السّلام-فرمودند که:«هر که بد خلق است خود را معذب دارد». و بسیار مى‌شود که به واسطۀ کج خلقى ضررهاى عظیم به آدمى مى‌رسد و از نفعهاى بزرگ محروم مى‌شود و عاقبت هم آدمى را به عذاب اخروى مى‌افکند. مروى است که:روزى به حضرت رسول-صلّى اللّه علیه و آله-عرض کردند که: فلان زن روزها روزه مى‌گیرد و شبها را به عبادت به پاى مى‌دارد ولیکن بد خلق است و از کج خلقى به همسایگان خود آزار مى‌رساند.آن حضرت فرمودند:هیچ خیرى در او نیست،و او از اهل جهنم است. و آن حضرت فرمودند که:«بد خلقى بنده را مى‌رساند تا اسفل درک جهنم. و باز آن حضرت فرمودند که:«خدا منع کرده است قبول توبه بد خلق را.عرض کردند که:چرا یا رسول اللّه؟فرمودند:به علت اینکه هر وقت از گناهى توبه کرد در گناهى بدتر مى‌افتد». و فرمودند که:«بد خلقى گناهى است که آمرزیده نمى‌شود.و بعضى از بزرگان گفته‌اند که:«اگر مصاحبت و همنشینى کنم با فاسق فاجر خوش خلقى، دوست‌تر دارم که با عابد کج خلقى بنشینم.   ۰۲/۱۱/۰۵ ۰ ۰ علی اصغر شمیمی ذکر ابوالقاسم نصرآبادی رحمة الله علیه...

جمعه, ۲۰ بهمن ۱۴۰۲، ۰۷:۲۶ ق.ظ علی اصغر شمیمی خبر از فتنه    از خطبه ‏هاى آن حضرت علیه السّلام است (که پس از خاتمه جنگ نهروان فرموده و از خطبه ‏هاى مشهوره آن بزرگوار مى ‏باشد که در آن فضائل و مناقب خود را شرح داده و براى جهّال و غافلین مقام و منزلت خویش را بیان کرده تا بدستور او رفتار نموده امر و فرمانش را پیروى نمایند، و بعد از آن از فتنه و فساد بنى امیّه و سختی هایى که در زمان سلطنت و پادشاهى هر یک از آنها بمردم وارد شده و انقراض دولت آنان خبر داده): پس از حمد و ثناى الهىّ و درود بر پیغمبر اکرم، اى مردم من چشم فتنه و فساد را کور کردم (با طلحه و زبیر و پیروانشان در جنگ جمل و با معاویه و لشگرش در جنگ صفّین و با خوارج در نهروان جنگیده نگذاشتم فسادشان عالم گیر گردد) و غیر از من کسى بر (دفع) آن فتنه و فساد جرأت نداشت، پس از آنکه تاریکى آن موج زده و سختى آن رو به افزونى نهاده بود (همه جا را فتنه فرا گرفته هیچکس نمى ‏دانست چه باید کرد، زیرا اهل اسلام حکم جنگیدن با اهل قبله را از آن پیش ندانسته جرأت بر آن نداشتند، چنانکه ابن عمر و سعد ابن مالک و ابو موسى و مانند ایشان از آن حضرت کناره کرده گفتند: از این فتنه‏ اى که در میان مسلمانان واقع شده اجتناب و دورى سزاوار است) پس (چون بهمه چیز دانا هستم احکام و مسائل دین خود را) از من بپرسید پیش از آنکه مرا نیابید، و (بحکم عقل و نقل جرأت نیست کسی را جز علىّ ابن ابى طالب و ائمّه طاهرین علیهم السّلام که در بالاى منبر بگوید: فاسألونی قبل أن تفقدونى یعنى بپرسید از من پیش از آنکه مرا نیابید. زیرا پرسشها بیشمار و گوناگون است، بعضى راجع بمعقول و برخى مربوط بمنقول و دسته‏اى در باب عالم شهود و پاره‏اى در باره عالم غیب و همچنین راجع به گذ ذکر ابوالقاسم نصرآبادی رحمة الله علیه...